زودتر توبه کنیم

بسته شدن در توبه بعد از ظهور

سلام بر بهار مردمان و شکوفایی روزگاران سلام بر خورشید در حال طلوع سلام بر همه عزیزان صرف نظر از مباحث علمی و روایات زیادی که در مورد بسته شده باب توبه و نپذیرفته شدن توبه وجود دارد ولی باید پذیرفت که این مبحث ثمره عملی بسیاری دارد و نباید فقط در مباحث علمی ان معطل ماند چراکه :انها که روایات بسته شدن باب توبه را قبول می کنند و با جان و دل بر اساس ان عمل می کنند و سعی می کنند گناه نکنند چه در عمل در توبه بسته شود چه نشود پیروزند چرا که اگر در توبه بسته شود انها با ترک گناه و جبران حق الله حق الناس با ایمانی سالم و سربلند به ظهور و ملاقات یوسف زهرا خواهند رسید و اگر در توبه بسته نشود نتنها ضرری نکرده اند بلکه به دلیل ترک گناه به نوعی زمینه ساز ظهور شده اند و باعث شادمانی دل مولایشان اباصالح المهدی شده اند آنها که با وجود روایات فراوان بسته شدن باب توبه را قبول نکنند در هر دو صورت ضرر کرده اند اگر در توبه بسته شود ممکن است فرصتی برای جبران حق الناس نباشد و پشیمانی ابدی را به همراه بیاورد اگر در توبه بسته نشود اهمیت کمتری به ترک گناه داده و به نوعی با عدم ترک گناه باعث عقبت افتادن ظهور خواهند شد یا شرمنده مولایشان یوسف زهرا خواهند شد. خیلی دوستانه اول به خودم هزاران بار به خودم می گویم: هر موقع با گناهی روبرو شدیم بیاییم برای گل روی یوسف زهرا ان را ترک کنیم و بگوییم مولاجان برای اینکه ظهور شما را خدا برساند من این گناه را ترک می کنم خدا می داند از موقعی که برای کمک به نهضت مقدس انقلاب جهانی حضرت گناه را ترک می کنیم شگفتی ها خواهیم دید توبه کردن یکی از وظایف منتظران توبه حقیقی از گناهان است. اگر چه توبه در هر زمان بر گناه کاران واجب است و لکن اهتمام به آن در این زمان از این جهت است که یکی از اسباب غائب بودن و طول غیبت آن حضرت گناهان دوستان آن حضرت است. از امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ در ضمن نامه ای آمده است; حبس نمی کند ما را از شیعیان مگر آنچه به ما می رسد از اعمال زشت و ناپسند آنها. فما یحبسنا عنهم إلّا ما یتّصل بنا ممّا نکرهه. (الخرائج و الجرائح، ص 177)آنچه بین ما و شیعیان فاصله انداخته، اعمال ناپسندی است که آنها انجام می‏دهند و خوشایند ما نمی‏باشد. توبه به معنای پشیمان شدن از گناهان گذشته، تصمیم به ترک آن است در آینده. هرگز مگو که توبه ی من به تنهایی نتیجه ای نخواهد داشت. اگر همه خلق سبب تأخیر ظهور حضرت شده اند لیک تو شریک آنها نیستی، و نیز اگر چه او در جهان ظهور نکند لیک در جان تو رخ از نقاب خواهد گرفت و شاهد ظهور شخصی برای خویشتن خواهی بود بررسی ایات و روایات می توان از انها فهمید در زمان ظهور توبه پذیرفته نخواهد شد روایات: 1- عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ فَقَالَ الْآیَاتُ هُمُ الْأَئِمَّةُ وَ الْآیَةُ الْمُنْتَظَرَةُ هُوَ الْقَائِمُ ع فَیَوْمَئِذٍ لَا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلِ قِیَامِهِ بِالسَّیْفِ وَ إِنْ آمَنَتْ بِمَنْ تَقَدَّمَهُ مِنْ آبَائِهِ ع‏(.کمال الدین و تمام النعمة ج‏1 ص 18 ) امام صادق(ع) دربارهِ گفتهِ خداوند عزّوجلّ: «روزی که بعضی از آیات پروردگارت تحقق پذیرد، ایمان افرادی که قبلاً ایمان نیاورده‌اند ، سودی به حالشان نخواهد داشت.» فرمود: آیات همان امامان(ع) هستند و آیه‌ای که انتظار او می‌رود امام قائم(ع) است؛ در آن روز ایمان کسانی که قبل از قیام حضرت با شمشیر، بوده است. سودی نخواهد داشت گرچه به امامان پیشین یعنی پدران حضرت(ع) ایمان داشته باشد.غیر از ایات و روایات وارده با توجه به چند نکته پذیرفته نشدن توبه در زمان ظهور پس از اتمام حجت‌ها و ابلاغ پیام‌ها آن زمان که حضرت دست به شمشیر می‌برد توجیه شدنی است   الف: کسانی که تا آن زمان که امام دست به شمشیر می‌برد، ایمان نیاورده‌اند دیگر ایمان واقعی نمی‌آورند و ایمانشان صوری و منافقانه است و امام مهدی(ع) هر منافقی را از دم تیغ می‌گذراند... ...ثُمَّ یَدْخُلُ الْکُوفَةَ فَیَقْتُلُ بِهَا کُلَّ مُنَافِقٍ مُرْتَاب‏...(إعلام الورى بأعلام الهدى ص 462 )آن‌گاه امام به کوفه می‌رود و هر منافق تردید کننده را می‌کشد.ب: حضور، ظهور و دست به شمشیر بردن امام چون عذاب و دنیایی است برای کفارحربی و منافقین است. تا قبل از آن که عذاب الهی در دنیا فرا رسد توبه و پذیرش سودمند است، ولی پس از عذاب دیگر توبه و پذیرش سودی ندارد. توبه و پذیرش کسانی که پس از شروع جنگ و دست به شمشیر بردن امام است، چونان توبه کسانی است که با دیدن عذاب دنیایی توبه می‌کنند؛ این توبه پذیرفته نیست. از ایات زیر می توان فهمید بعد از نزول عذاب توبه پذیرفته نمی شود چرا که بعد از پایان مهلت است و از سر اجبار است نه اختیار برای توضیح بیشتر به این آیات بنگرید و در تفسیر و روایات ذیل آن‌ها دقت کنید. آیات: 1-هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِکَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ یَوْمَ یَأْتی‏ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فی‏ إیمانِها خَیْراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُون (الأنعام : 158). آیا جز این انتظار دارند که فرشتگان (مرگ) به سراغشان آیند یا خداوند (خودش) به سوی آن‌ها بیاید یا بعضی از آیات پروردگارت (و نشانه‌های رستاخیز) بیاید؟ امّا آن روز که بعضی از آیات پروردگارت تحقّق پذیرد، ایمان آوردن افرادی که قبلاً ایمان نیاوردند یا در ایمانشان عمل نیکی انجام نداده‌اند، سودی به حالشان نخواهد داشت. بگو (اکنون که شما چنین انتظارات نادرستی دارید) انتظار بکشید ما هم انتظار (کیفر شما را) می‌کشیم. 2-وَ لَوْ جاءَتْهُمْ کُلُّ آیَةٍ حَتَّى یَرَوُا الْعَذابَ الْأَلیمَ (97یونس)فَلَوْ لا کانَتْ قَرْیَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَها إیمانُها إِلاَّ قَوْمَ یُونُسَ لَمَّا آمَنُوا کَشَفْنا عَنْهُمْ عَذابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ مَتَّعْناهُمْ إِلى‏ حینٍ (98یونس(آنان که فرمان پروردگار تو بر آنان تحقق یافته و به جرم اعمالشان توفیق هدایت را از آن‌ها گرفته است، هرگز ایمان نمی‌آوردند؛ هر چند تمام آیات (و نشانه‌های الهی) به آنان برسد تا زمانی که عذاب دردناک را ببینند. چرا هیچ یک از شهرها و آبادی‌ها ایمان نیاوردند که (ایمانشان به موقع باشد و) به حالشان مفید افتد؛ مگر قوم یونس. هنگامی که آن‌ها ایمان آوردند عذاب رسوا کننده را در زندگی دنیا از آنان بر طرف ساختیم و تا مدت معینی آن‌ها را بهره‌مند ساختیم(. 3-وَ یَقُولُونَ مَتى‏ هذَا الْفَتْحُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (السجده 28)قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لا یَنْفَعُ الَّذینَ کَفَرُوا إیمانُهُمْ وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ (السجدة29)فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ (السجده 30) آنان می‌گویند: اگر راست می‌گویید این پیروزی شما کی خواهد بود؟ بگو روز پیروزی ایمان آوردن سودی به حال کافران نخواهد داشت و به آن‌ها هیچ مهلت داده نمی‌شود. حال که چنین است از آن‌ها روی بگردان و منتظر باش آن‌ها نیز منتظرند( . وقتی ایات 28 تا 30 سجده را انسان مطالعه و در معنای ان فکر می کند یاد جمله منتقدینی می افتد که می گویند چرا مرگ عبدالله علنی نشد چرا؟؟؟ گویا خداوند در جواب انها می فرماید: بگو روز پیروزی ایمان آوردن سودی به حال کافران نخواهد داشت و به آن‌ها هیچ مهلت داده نمی‌شود. حال که چنین است از آن‌ها روی بگردان و منتظر باش.. 4-فَلَمَّا جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ ( غافر83)فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ کَفَرْنا بِما کُنَّا بِهِ مُشْرِکینَ (84)فَلَمْ یَکُ یَنْفَعُهُمْ إیمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتی‏ قَدْ خَلَتْ فی‏ عِبادِهِ وَ خَسِرَ هُنالِکَ الْکافِرُونَ (85)هنگامی که رسولانشان دلایل روشن برای آنان آوردند، به دانشی که خود داشتند خوشحال بودند، ولی آن‌چه را که به تمسخر می‌گرفتند آنان را فرا گرفت. هنگامی که عذاب ما را دیدند، گفتند: هم اکنون به خداوند یگانه ایمان آوردیم و به معبودهایی که همتای او می‌شمردیم کافر شدیم. امّا هنگامی که عذاب ما را مشاهده کردند ایمانشان برای آن‌ها سودی نداشت. این سنّت خداوند است که همواره در میان بندگانش اجرا شده و آن‌جا کافران زیانکار شدند(. روایات‌ تفسیر نورالثقلین، در ذیل آیه 158 از سوره انعام روایاتی مشابه این روایت را می‌آورد.بنگرید به روایت سیصدوپنجاه هفت که خروج قائم منتظر را از این آیات می‌داند: «قال الصادق جعفر بن محمد(ع) فی قول اللّه عزوجلّ «یوم یأ‌تی بعض آیات ربّک لا ینفع نفساً ایمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فی ایمانها خیراً» یعنی خروج القائم المنتظر منّا امام صادق(ع) درباره گفتهِ خداوند عزّوجل، می‌گوید: «آن روز که بعضی از آیات پروردگارت تحقق پذیرد ایمان آوردن افرادی که قبلاً ایمان نیاورده‌اند یا در ایمانشان عمل نیکی انجام نداده‌اند، سودی به حالشان نخواهد داشت»، فرمود: منظور خروج حضرت قائم منتظر(ع) ماست( . در روایتی دیگر ازامام رضا(ع) سؤ‌ال می‌شود که چرا ایمان فرعون پذیرفته نشد، امام می‌فرماید: «چون به هنگام دیدن عذاب ایمان آورد و چنین ایمانی پذیرفته نیست.» آن گاه امام به تقویت این سنّت در گذشته و آینده اشاره می‌فرماید و آیهِ‌(فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ کَفَرْنا بِما کُنَّا بِهِ مُشْرِکینَ فَلَمْ یَکُ یَنْفَعُهُمْ إیمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا...(غافر84و85))را گواه می‌گیرد. در پایان یادآور می‌شویم این که حضور حضرت چون صاعقه‌ای آسمانی برای دشمنان است، هیچ مشکلی با چهرهِ مهر و عطوفت آن حضرت ندارد و ان را خدشه‌دار نمی‌سازد. این خشم و خشونت در برابر کسانی است که شایستهِ آن هستند وگرنه در برابر آنانی که طرف‌دار حق و یا جویای حق هستند، مهر و مهربانی حضرت مطرح است.گفتنی است آن‌چه امروز بر برخی زبان‌ها افتاده است که چهرهِ خشم و خشونت و انتقام‌گیری حضرت را می‌خواهند نادیده بگیرند و بر این باورند که روایات گسترده‌ای که در کنار مهر و عطوفت امام(ع) از خشونت و خشم و انتقام‌گیری و کشت و کشتار سخن می‌گوید ضعیف و مجعول است، از نظر ما کاملاً مردود است.ما تا این اندازه می‌پذیریم که نباید تنها قهر حضرت را بازگو کرد، بلکه باید هم از مهر و هم از قهر گفت که هر کدام در موردش زیبنده است؛ درباره خداوند در دعای افتتاح آمده است: «و اشهد انک ارحم الراحمین فی موضع العفو و الرحمه و ا‌شدّ المعاقبین فی موضع النکال و النقمه؛ گواهی می‌دهم که تو از همه در جای عفو و رحمت مهربان‌تری و در جای عذاب و نقمت از همه سخت‌تر عذاب می‌کنی.» دربارهِ حجت او هم که مظهر اسماء و صفات الهی است، همین گونه است، ولی یادآور می‌شویم که مهر حضرت با کسانی است که شایستهِ مهرند و قهر و خشم و درگیری حضرت با کسانی است که با وی درگیر می‌شوند و می‌جنگند. بنابراین، نفی چهرهِ قهر در جایگاه ویژهِ خودش کاملاً باطل است و هیچ توجیه صحیحی ندارد.در بسیاری از روایات که چهرهِ قهر حضرت ترسیم شده است، می‌بینید که حضرت با کسانی می‌جنگد که با او می‌جنگند؛.. فَیَقْتُلُ الْمُقَاتِلَةَ.. (بحار الأنوار ج‏52 188 ) او با کسانی که جنگ با او را شروع کرده‌اند، می‌جنگد.گفتنی است المقاتله جمع مقاتل و به معنای کسانی است که شروع به جنگ می‌کنند و می‌جنگند. در روایت دیگری آمده است: «... ِ فَتُقَاتِلُونَه ُ فَیُقَاتِلُکُمْ فَیَقْتُلُکُم..(بحار الأنوار ج‏52 ص 375 ؛ .شما با او می‌جنگید پس او با شما می‌جنگد و شما را می‌کشد». در روایت دیگری آمده است:ثَلَاثَ عَشْرَةَ مَدِینَةً وَ طَائِفَةً یُحَارِبُ الْقَائِمُ أَهْلَهَا وَ یُحَارِبُونَهُ.. (بحار الأنوا ج‏52 ص 363 )سیزده شهر و طائفه‌اند که حضرت قائم(ع) با آنان می‌جنگد و آنان نیز با حضرت می‌جنگند». دشمنان اصلی حضرت بین انسانها صهیونسیم بین الملل و یارانشان مثل وهابیت بهائیت جنبش سبز ماسونی و... می باشند.و بقیه مردم از جان برکفان مهدی موعود خواهند بود در مناقشات علمی معطل نمانیم هر چه هست در ترک گناه برای کمک به نهضت مقدس ولی الله اعظم است خداوندا به مظلومیت مولای عالم به همه ما توفیق توبه حقیقی عطا فرما تا با ترک گناهان زمینه ساز ظهور ولی الله اعظم باشیم. بلا شک خورشید اسلام بزودی طلوع خواهد کرد ****  برگرفته از سایت رایحه ظهور