در ادامه وقایعی که در سرزمین عراق رخ می دهد، بحث قیام قائم آل محمد(ع) و چگونگی اوضاع و احوال در آن زمان در روایات مطرح می شود.
اگر در علایم حتمی ظهور مبارک امام زمان(عج) به ترتیب زمان آنها در سرزمین
عراق پیش رویم ، نخستین علامتی که رخ میدهد، خروج سفیانی است.
لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید
برای مثال امام صادق(ع) فرمودند:
او اولین قائم از ما اهل بیت است که
قیام کند و با شما سخنی گوید که تحمل نکنید و در رمیله دسکره بر او خروج
کنید و با او بجنگید. او نیز با شما ستیزد و همه شما را به قتل رساند و این
گروه، آخرین گروه شورشی، علیه او خواهد بود.
هم چنین امام صادق(ع) فرمودند:
سپس متوجه کوفه شود و در آنجا فرود آید و خون 70 قبیله از قبایل عرب را مباح شمارد.
امام سجاد(ع) فرمودند:
سپس (مهدی) حرکت نماید تا به قادسیه رسد، در این حال مردم در کوفه اجتماع و با سفیانی بیعت کرده اند.
و ایشان در روایت دیگری فرمودند:
قبل از ظهور او مردی به نام عوف سلمی در سرزمین جزیره خروج نماید که جایگاه او تکریت و محل قتل وی مسجد دمشق است.
شیخ مفید در ارشاد برخی از نشانه های پیش از ظهور را چنین بیان می کند:
کشته
شدن نفس زکیه در پشت کوفه و 70 انسان صالح و شایسته ی دیگر، شکافتن و ترک
خوردن فرات، به طوری که آب وارد کوچه ها و خیابان های کوفه شود،... سوزاندن
مردی بلند مرتبه از پیروان بنی عباس میان «جلولا» و «خانقین» زدن پل در
آنجایی که آب میان «مدینة الاسلام» و «بغداد» روان است...
و امام صادق(ع) فرمودند:
70
نفر از صالحان (عالمان دینی) که سر دسته ایشان مرد با منزلتی است، کشته
خواهند شد، که او را (سفیانی) می کشد و خاکسترش را در میان جلولا و خانقین
بر باد می سپرد و این پس از آن است که در کوفه 4000 نفر را کشته است.
امام باقر(ع) فرمودند:
ولی
عصر(ع) داخل کوفه می شود و سه پرچم برافراشته می شود که آنها در اهتزاز
است و سرانجام ( اضطراب فروکش می کند) پس از ورود به کوفه بر عرشه ی منبر
برآید و خطبه را آغاز نماید. (خطبه جمعه) از شدت گریه، ملت نمی دانند حضرت
چه می گوید ( مردم با دیدند امام زمانشان پیاپی گریه می کنند) در جمعه بعد
مردم درخواست می کنند، که نماز جمعه را حضرت اقامه نماید، فرمان می دهد که
در سرزمین نجف اشرف خطی بکشند و آن محدوده را مسجد قرار دهند(ظاهراً منطقه
وادی السلام) و در آنجا نماز جمعه را به پا می دارد و سپس دستور می دهد که
نهری را از کربلای معلا از پشت حرم مطهر امام حسین(ع) حفر نمایند و به
سرزمین مقدس نجف برسانند تا آب در نجف اشرف توفیر یابد و بر دهانه ی آن
نهر، پل نصب کنند ( و برای رفاه حال ملت آسیاب های آبی بسازند) گویا می
بینم پیر زالی را که زنبیل گندم خود را روی سر نهاده و به سوی آسیاب می رود
و (آن را) بدون مزد آرد می نماید.
شیخ صدوق از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده که فرمودند: پیش از قیام
قائم(عج) پنج نشانة حتمی است: یمانی، سفیانی، بانگ آسمانی، قتل نفس زکیّه و
خسف سرزمین بیدا.
و در جای دیگر از امام رضا(ع) روایت شده که فرمودند:
«امر قائم(عج) از سوی خدا حتمی است، خروج سفیانی نیز از سوی خدا حتمی است و
هرگز بدون سفیانی قائم(عج) قیام نخواهد کرد.»
عراق، تنها هدف سفیانی
نعمانی
از امام باقر(علیه السلام) روایت کرده که سفیانی پس از کشتن ابقع و اصهب،
هدفی جز عزیمت به سرزمین عراق ندارد. سپاه سفیانی در قرقیسیا نبرد سختی
کرده، یکصدهزار تن از ستمگران را بر خاک مذلّت انداخته، سپاهی هفتاد هزار
نفری به سوی کوفه می فرستد. آنها اهل کوفه را میکشند، به دار میزنند و
اسیر میگیرند.
در آن هنگام، پرچمهایی از سوی خراسان شتابان حرکت
میکنند که شماری از یاران حضرت(عج) در میان آنهاست. سپس یکی از شیعیان
کوفه با جمعی از افراد ناتوان خروج میکند، که در میان کوه و حیره به دست
سرلشکر سفیانی کشته میشود؛ امام باقر(علیه السلام) در حدیثی، عملکرد
سفیانی را شرح میدهد و در فرازی از آن میفرماید: «تنها انگیزه سفیانی و
خشم و حرص او شیعیان ما میباشد».
امیرمۆمنان(علیه السلام) در این
رابطه میفرماید: «سپاه سفیانی به جستوجوی اهل خراسان میپردازد، هر کجا
شیعهای از شیعیان آلمحمّد(علیهم السلام) را پیدا کند به قتل میرساند».
شاخص ترین اقدامات سفیانی در عراق
ویرانی کوفه به دست سفیانی
در
ذیل آیة شریفة: «و إن من قریةٍ إلّا نحن مهلکوها» از مقاتل نقل شده که
عامل ویرانی هر شهری را بر شمرده، در مورد کوفه میگوید: «امّا ویرانی کوفه
به دست سفیانی از تبار عنبسه از آل ابی سفیان میباشد».
حذیفه نیز از رسول اکرم(ص) روایت کرده که فرمودند: سپاه سفیانی به سوی کوفه سرازیر میشوند و اطراف کوفه را ویران میکنند»
از
طریق عمّار یاسر روایت شده که سپاه سفیانی چون تاریکی شب پیش میرود، با
هر چه مواجه شود در هم میشکند، تا وارد کوفه شده، شیعیان آل محمّد(علیهم
السلام) را به قتل برساند. آنها همه جا به جستوجوی اهل خراسان میپردازند.
منبع: دانشستان سرزمین های درگیر، گردآوری: اسماعیل شفیعی سروستانی