خطبه امام مهدی در روز عاشورا برای همه جهانیان

منابع شیعى و سنى قسمت هایى از نخستین خطبه امام خطاب به جهانیان را روایت کرده اند که قسمتى از آن گفته شد ، از جمله آنچه عیاشى به نقل از عبد الأعلى حلبى آورده است که ابو جعفر(علیه السلام) فرمود : به خدا سوگند ! گویا او را مى بینم که به حجر الأسود تکیه داده ، خدا را به حقّش سوگند مى دهد ، آن گاه مى گوید :

لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید

« اى مردم ! هر کسى مى خواهد درباره خدا با من سخن بگوید ، من نزدیک ترین مردم به خدایم . هر کسى مى خواهد درباره حضرت آدم با من گفتگو کند ، من نزدیک ترین مردم به آدمم. اى مردم ! هر کسى مى خواهد درباره نوح با من سخن بگوید ، من از هر کسى به نوح نزدیک ترم . اى مردم ! هر کسى مى خواهد درباره ابراهیم با من گفتگو کند ، من از همه به ابراهیم نزدیک ترم . اى مردم ! هر کسى مى خواهد درباره موسى با من سخن بگوید ، من از همه مردم به موسى نزدیک ترم . اى مردم ! هر کسى مى خواهد درباره عیسى با من سخن بگوید ، من از همه مردم به عیسى نزدیک ترم . اى مردم ! هر کسى مى خواهد با من درباره محمد گفتگو کند ، من از همه مردم به محمد(صلى الله علیه وآله)نزدیک ترم . اى مردم! هر کسى مى خواهد از کتاب خدا با من گفتگو کند ، من از همه مردم به کتاب خدا نزدیک ترم . »
آن گاه به سوى مقام مى رود و دو رکعت نماز مى گزارد ، سپس خدا را به حقّش قسم مى دهد . ابو جعفر(علیه السلام) فرمود : به خدا که او همان « مضطر » است که خدا کتابش مى فرماید : « أمّن یجیب المضطرّ إذا دعاه ویکشف السوء ویجعلکم خلفاء الأرض » جبرئیل به صورت پرنده سفیدى بر ناودان ، نخستین آفریده خداست که با مهدى بیعت مى کند ، و سپس سیصد و اندى مرد با او بیعت مى کنند .

ابو جعفر(علیه السلام) فرمود : هر یک از یارانش که در مسیر مانده باشند ، در آن ساعت به مهدى مى رسند اما هر کسى که در راه نباشد ، از بسترش مفقود شده ]به صورت غیبى نزد امام رفته[ . . . والله ! گفته على بن ابى طالب همین است : «کسانى که از بسترشان مفقود مى شوند » نیز فرمایش خدا اینگونه است : « فاستبقوا الخیرات أین ما تکونوا یأت بکم الله جمیعاً »

یاران قائم ، سیصد و اندى مردند . به خدا ! آنان « امت معدوده » اند که خدا در کتابش فرمود : « ولئن أخّرنا عنهم العذاب إلى أمة معدودة »

امام افزود : در یک ساعت همچون پاره هاى ابر پاییز جمع مى شوند و صبحگاه در مکه ، امام مردم را به کتاب خدا و سنت پیامبرش مى خواند . تعداد اندکى به او لبیک مى گویند . امام کارگزارى بر مکه مى گمارد ، سپس روانه مى شود که خبر مى رسد کارگزارش کشته شده است .

مى توان تصویر کرد که چگونه جهان از این رخداد بزرگ و ناگهانى ، به وجد و شادى مى آید و ملل مسلمان تحت فشار ، شادمان مى شوند که این ، بیانگر خوشحالى ملت ها از ظهور رهبرى است که پیامبر(صلى الله علیه وآله) وعده او را داده است . این شادمانى در میلیونها انسانى که آمادگى خود را براى یارى امام اعلام مى کنند ، به چشم مى خورد .