(استاد پناهیان ، مهدیه تهران) :
علاوه بر اینکه رفتار و احساس و ایمان ما در نزدیک شدن ظهور تأثیرگذار است، دعای ما هم در امر فرج مؤثر است. ظهور و خروج حضرت موسی(ع) برای نجات بنی اسرائیل 170 سال جلو افتاد، بهخاطر اینکه بنیاسرائیل برای این امر مهم، 40 روز دعا و تضرع کرده و ضجه زدند ...
لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید
(استاد پناهیان ، مهدیه تهران) :
علاوه بر اینکه رفتار و احساس و ایمان ما در نزدیک شدن ظهور تأثیرگذار است، دعای ما هم در امر فرج مؤثر است. ظهور و خروج حضرت موسی(ع) برای نجات بنی اسرائیل 170 سال جلو افتاد، بهخاطر اینکه بنیاسرائیل برای این امر مهم، 40 روز دعا و تضرع کرده و ضجه زدند
امام صادق(ع) هم به ما فرمودهاند: اگر شما نیز همینطور برای ظهور حضرت دعا کنید، فرج نزدیک شده و محقق خواهد شد.
میتوان گفت شیعه در طول تاریخ هیچگاه اینقدر دعای ندبه نمیخوانده و این میتواند یک علامت باشد.
یکی از این قواعد اینست که رفتار و احساسات ما در زمان ظهور تأثیر گذار است و لذا بر اساس آن میتوان در مورد زمان ظهور اظهار نظر کرد. اگر احساسات و علاقۀ به حضرت اوج بگیرد میتوان گفت ظهور نزدیک است .
دعا و گریههای ما در فراغ حضرت، هنوز به حد کافی نرسیده است
• از سوی دیگر، علاقه و احساسات ما نسبت به حضرت هنوز آنچنان که باید باشد نیست، چرا که الآن بدون حضرت خیلی راحت داریم زندگی میکنیم و کمبودی هم احساس نمیکنیم! آیا ما میتوانیم راجع به حضرت بگوییم: «بی همگان به سر شود، بی تو به سر نمیشود»؟
• البته اینکه موج اصیل توجه به حضرت در جامعه افزایش پیدا کرده است جای تقدیر دارد، ولی باید گفت این توجه و علاقه و احساسات نسبت به حضرت، اصلاً کافی نیست. این عشق و ارادتی که الآن در جامعۀ ما و بین جوانان ما نسبت به حضرت موجود است بسیار قابل تقدیر است و نسبت به گذشته هم افزایش پیدا کرده است اما هنوز کم است. علاقهمندان به حضرت باید علاقه و محبت خود به حضرت را به شدت افزایش دهند.
• اگر واقعاً عشق و ارادت ما به حضرت افزایش پیدا کند، چرا خداوند باید امر فرج را به تأخیر بیندازد؟ اگر واقعاً دعای مضطرانۀ ما برای ظهور حضرت افزایش پیدا کند، چرا خداوند باید به این دلهای مشتاق، پاسخ ندهد؟
• از امام صادق(ع) نقل شده است که آنقدر برای مهدی نازنینشان اشک ریختند و مناجات کردند که اطرافیان حضرت متعجب شدند و پرسیدند: «در فراغ چه کسی اینگونه گریه میکنید؟!» با وجود اینکه ایشان خودشان امام بودند و هنوز حضرت صاحب الزمان(ع) به دنیا نیامده بودند، اینقدر برای ایشان گریه میکردند و امام زمان را با لفظ «سیدی» خطاب قرار میدادند و میفرمودند: «سَیِّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی وَ أَسَرَتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی»(غیبت طوسی/167)
کسی که خودش را آدم حساب نمیکند، طبیعتاً برای فرج هم دعا نمیکند و اگر هم دعا کند خیلی جدّی دعا نمیکند. میگوید: «مگر من میتوانم فرج آقا را جلو بیندازم!» اصلاً باور نمیکند که این دعای او در عالم تأثیر دارد. اینگونه افراد، معمولاً به همین دلیل، برای دیگران هم دعا نمیکنند.
• وقتی خداوند به ما دستور داده است که برای تعجیل در فرج دعا کنیم، به تعبیری از ما پرسیده است که: «نظر شما دربارۀ ظهور چیست؟» در زمان انتخابات، همۀ ما دیدهایم که چه تبلیغاتی صورت میگیرد برای اینکه به مردم گفته شود: حتی یک رأی شما هم مؤثر است و هر کس به اندازۀ خودش تأثیرگذار خواهد بود. رأی و نظر تک تک ما در مورد ظهور بسیار تعیینکننده است.
http://rajanews.com/detail.asp?id=92760
…………….
بیاییم با خود و خدای خود و مهدی فاطمه(عج) عهد ببنیدیم تا فصلی تازه از انتظار را آغاز کنیم ، فصلی از خودسازی و اصلاح و دعا و ندبه.
بیاییم و با فریادهای عاشقانه خود در صبح جمعه ها از غربت مولایمان در میان شیعیانش بکاهیم.
ان شالله بزودی زود و با آشکار شدن نشانه های بزرگ و تشدید انتظار ، دعای ندبه بازاری پررونق تر حتی در میان مردم کوچه و بازار خواهد شد.
بیاییم و سحرهای جمعه با حضرت ما هم در فراق خورشید اشک بریزیم
بر گرفته از سایت رایحه ظهور