القاب شناختهشده دوازدهمین ولیّ الهی که در روایات به آنها نیز اشاره شده است در ذیل می آید:
«مهدیّ»(1)، «مهدیّ هذه الامّۀ»(2)، «قائم»(3)، «منتظَر»(4)، «حجّتالله»(5)، «حجّتالله فی ارضه»(6)، «خلف صالح»(7)، «ابا صالح»(8)، «منصور»(9)، «بقیةالله»(10)، «بقیته (الله)»(11)، «صاحب الزّمان»(12)، «صاحب الأمر»(13)، «صاحب هذا الأمر»(14). اما از میان همه القاب آن حضرت، مشهورترین آنها «مهدیّ»
واژه "مهدیّ" لفظی عربی است که خود دارای معنا و مفهومی گویا می باشد. واژهنویسان و لغتشناسان اهل سنّت در ذیل کلمه "مهدیّ" چنین آوردهاند: "مهدیّ"، به معنای هدایتشده، کسی که خداوند او را به حقّ دعوت کرده است.(16) "مهدیّ" گاه در نام اشخاص به کار رفته، تا آنجا که به طور غالب، اسم (عَلَم) و شناخته شده آنها شده است، و نبیّاکرم(ص) به همین نام "مهدیّ" بشارت دادهاند که در آخرالزّمان خواهد آمد. (17)
همچنین
محدّث و ادیب معروف، مجدالدّین ابن اثیر شافعی (606 ق) در کتاب "نهایه"، و
مرتضی زبیدی حنفی (1205 ق) در کتاب "تاج العروس" همین نکته را آوردهاند؛
با این تفاوت که زبیدی در آخر بیان خود از خداوند متعال این گونه درخواست
کرده که "وَ جَعَلناَ اللهُ مِنْ اَنصارِهِ"(18) ؛ و بار خدایا! ما را از
یاران او قرار ده!
اما صاحب مجمع
البحرین پس از بشارت رسولالله(ص) اضافاتی دارند که: او زمین را پر از عدل و
داد خواهد کرد، همانگونه که پر از ظلم و جور شده، او کسی است که با حضرت
عیسی(ع) در قسطنطنیه همراه خواهد شد و مالکیّت عرب و عجم را به دست خواهد
گرفت، و دجّال را میکشد. او محمّد پسر حسن عسکری بن علی الهادی بن
محمّدالجواد بن موسی بن جعفر بن محمّد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب
همسر بتول و پسر عموی رسول است. به ظهور او مخالف و موافق اقرار کرده و
نیز اخبار در این راستا متواتر است. (19)