نعمانى از عیسى بن اعین از ابو عبدالله(علیه السلام) آورده است : خروج سفیانى حتمى و در ماه رجب است . از آغاز تا پایان خروجش ، پانزده ماه طول مى کشد . شش ماه مى جنگد و وقتى بر پنج گنج(= منطقه)دست یافت ، نُه ماه حکمرانى مى کند و حتى یک روز هم بر این مدت افزوده نمى شود .
لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید
نعمانى از هشام بن سالم از ابو عبدالله(علیه السلام) آورده است : وقتى سفیانى بر مناطق پنجگانه چیره شد ، حکومتش را نه ماه بشمارید .
هشام مى پندارد که مناطق پنجگانه عبارتند از : دمشق ، فلسطین ، اردن ، حمص و حلب .
نعمانى از معلى بن خنیس مى گوید : خروج سفیانى در رجب حتمى است .
نعمانى از خلاد صائغ از ابو عبد الله(علیه السلام) مى گوید : « سفیانى
باید بیاید و جز در رجب خروج نمى کند » . مردى مى گوید : اى ابوعبدالله !
حال و روز ما در هنگام خروج چگونه است ؟ فرمود : اگر چنین رخدادى شد ، سوى
ما (به مدینه)بیایید .
کمال الدین از عبد الله بن ابو منصور بجلى
آورده است : نام سفیانى را از ابوعبدالله(علیه السلام) پرسیدم ، فرمود : به
اسم او چه کار دارى ؟ وقتى گنج هاى پنجگانه شام : دمشق ، حمص ، فلسطین ،
اردن و قنسرین را به چنگ آورد ، منتظر فَرَج (ظهور قائم )باشید . پرسیدم :
نُه ماه حکومت مى کند ؟ فرمود : نه ، هشت ماه ، بدون یک روز بیشتر !
کمال الدین از ابوعبدالله(علیه السلام) آورده است : «آمدن سفیانى حتمى و خروجش در رجب است » . ر.ک : جامع الأخبار /142 و به نقل از آن ، اثبات الهداة 3/721 ; بحار 52/204 .
الغیبه طوسى از عمار دهنى آورده است ابو جعفر(علیه السلام) (امام باقر)
فرمود : فکر مى کنید مدت (حکومت) سفیانى چقدر است ؟ عرض کردم : نُه ماه ،
به اندازه حاملگى زن ! فرمود : اى مردم کوفه ! چقدر شما دانائید !
الغیبه طوسى از محمد بن مسلم آورده است که شنیدم ابوعبدالله(علیه
السلام)فرمود : وقتى سفیانى خروج کند ، به مدت حاملگى یک زن ، بر پنج منطقه
چیره مى شود ( سپس فرمود : ) استغفر الله ! به اندازه حاملگى یک شتر !
آمدنش حتمى است و باید رخ دهد .
نویسنده اثبات الهداة بر تردید نصّ (اصلاح سخن امام با استغفار )ایراد به حقّى گرفته است ; چرا که تردید و تحیّر به روشنى در روایت دیده مى شود و نباید چنین تردیدى از معصوم دیده شود (مگر در حال تقیه یا «بدا» (چنان که « جمل » )که در حدیث آمد) بنابر گفته لغوى ها ، فقط اسم مذکر شتر است که سن بالا و دندان نیش داشته باشد .