آخرالزّمان

آخرالزّمان

آخرالزمان - علائم آخرالزمان و ظهور قائم - مهدویت- مبارزه با صهیونیسم جهانی - شناخت شیطان ودجال
آخرالزّمان

آخرالزّمان

آخرالزمان - علائم آخرالزمان و ظهور قائم - مهدویت- مبارزه با صهیونیسم جهانی - شناخت شیطان ودجال

حکومت سفیانى بر سوریه و اردن به مدت یک سال

نعمانى  از عیسى بن اعین از ابو عبدالله(علیه السلام) آورده است : خروج سفیانى حتمى و در ماه رجب است . از آغاز تا پایان خروجش ، پانزده ماه طول مى کشد . شش ماه مى جنگد و وقتى بر پنج گنج(= منطقه)دست یافت ، نُه ماه حکمرانى مى کند و حتى یک روز هم بر این مدت افزوده نمى شود .


لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید


نعمانى از هشام بن سالم از ابو عبدالله(علیه السلام) آورده است : وقتى سفیانى بر مناطق پنجگانه چیره شد ، حکومتش را نه ماه بشمارید .
هشام مى پندارد که مناطق پنجگانه عبارتند از : دمشق ، فلسطین ، اردن ، حمص و حلب .
نعمانى از معلى بن خنیس مى گوید : خروج سفیانى در رجب حتمى است .
نعمانى  از خلاد صائغ از ابو عبد الله(علیه السلام) مى گوید : « سفیانى باید بیاید و جز در رجب خروج نمى کند » . مردى مى گوید : اى ابوعبدالله ! حال و روز ما در هنگام خروج چگونه است ؟ فرمود : اگر چنین رخدادى شد ، سوى ما (به مدینه)بیایید .

کمال الدین  از عبد الله بن ابو منصور بجلى آورده است : نام سفیانى را از ابوعبدالله(علیه السلام) پرسیدم ، فرمود : به اسم او چه کار دارى ؟ وقتى گنج هاى پنجگانه شام : دمشق ، حمص ، فلسطین ، اردن و قنسرین را به چنگ آورد ، منتظر فَرَج (ظهور قائم )باشید . پرسیدم : نُه ماه حکومت مى کند ؟ فرمود : نه ، هشت ماه ، بدون یک روز بیشتر !

کمال الدین  از ابوعبدالله(علیه السلام) آورده است : «آمدن سفیانى حتمى و خروجش در رجب است » . ر.ک : جامع الأخبار /142 و به نقل از آن ، اثبات الهداة 3/721 ; بحار 52/204 .
الغیبه طوسى  از عمار دهنى آورده است ابو جعفر(علیه السلام) (امام باقر) فرمود : فکر مى کنید مدت (حکومت) سفیانى چقدر است ؟ عرض کردم : نُه ماه ، به اندازه حاملگى زن ! فرمود : اى مردم کوفه ! چقدر شما دانائید !

الغیبه طوسى  از محمد بن مسلم آورده است که شنیدم ابوعبدالله(علیه السلام)فرمود : وقتى سفیانى خروج کند ، به مدت حاملگى یک زن ، بر پنج منطقه چیره مى شود ( سپس فرمود : ) استغفر الله ! به اندازه حاملگى یک شتر ! آمدنش حتمى است و باید رخ دهد .

نویسنده اثبات الهداة بر تردید نصّ (اصلاح سخن امام با استغفار )ایراد به حقّى گرفته است ; چرا که تردید و تحیّر به روشنى در روایت دیده مى شود و نباید چنین تردیدى از معصوم دیده شود (مگر در حال تقیه یا «بدا» (چنان که « جمل » )که در حدیث آمد) بنابر گفته لغوى ها ، فقط اسم مذکر شتر است که سن بالا و دندان نیش داشته باشد .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد